Laureaci Nagrody im. Karola Miarki w roku 2009
Prof. zw. dr hab. Grażyna Szewczyk
Profesor Grażyna Szewczyk urodziła się 7 grudnia 1945 roku w Katowicach
w rodzinie zasłużonego polskiego literata, wielkiej legendy śląskiej literatury,
Wilhelma Szewczyka. Studiowała polonistykę w Uniwersytecie Jagiellońskim,
którą ukończyła w 1968 roku oraz filologię germańską (1971). Pięć lat
później obroniła doktorat (1976), zaś w 1986 - rozprawę habilitacyjną.
Jest profesorem tytularnym od 2000 roku.
Przeszła całą drogę awansu naukowego od asystenta po profesora. Obecnie
kieruje Instytutem Filologii Germańskiej Uniwersytetu Śląskiego. Współtworzyła
też germanistykę w Uniwersytecie Opolskim. Jest autorką ponad 80 prac
naukowych, w tym trzech monografii i trzech prac zbiorowych pod swoją
redakcją.
Jej działalność naukowa koncentruje się wokół trzech wielkich dziedzin
kultury: niemieckiej, skandynawskiej i śląskiej. W każdej z nich pozostawiła
trwałe ślady wysoko cenione przez specjalistów na świecie. Do najważniejszych
prac Pani Profesor należą rozprawy: "Niepokorna hrabina: literacka
kariera Valeski von Bethusy-Huc" (1999), "Selma Lagerlöf"
(1985) i "Strindberg jako prekursor ekspresjonizmu w dramacie"
(1984).
Poza pracą naukową, na uwagę zasługuje jej działalność pozazawodowa w
Towarzystwie Polsko-Szwedzkim, gdzie współorganizowała wiele imprez popularyzujących
kulturę skandynawską, w Związku Górnośląskim, który wspiera od lat poprzez
promowanie postaci związanych z literaturą regionu, wreszcie w "Górnośląskim
Towarzystwie Literackim", którego jest wiceprezesem od momentu powstania.
Warto też pamiętać, iż Pani Prof. Grażyna Szewczyk jest laureatką nagrody
przyznanej przez Selma Lagerlöf - Sällskapet za popularyzację twórczości
wybitnej szwedzkiej pisarki za granicą.
Prof. Marek Trombski
Profesor Marek Trombski urodził się 14 września 1937 roku w Łodzi. Ukończył
studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej w 1960 roku, po
czym rozpoczął pracę jako konstruktor w Katedrze Cieplnych Maszyn Przepływowych.
Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1967 roku, a doktora habilitowanego
pięć lat później. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 1989 roku.
Od 1992 roku zatrudniony był na stanowisku profesora zwyczajnego, w latach
1992-2001 w Filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku Białej, a od 2001 do
2008 r. w Akademii Techniczno-Humanistycznej, uczelni powstałej - w dużej
mierze z jego inicjatywy i jego staraniem - w wyniku przekształcenia się
Filii Politechniki Łódzkiej.
Profesor Marek Trombski jest autorem lub współautorem około 100 publikacji
naukowych. Kierował 7 projektami badawczymi. Jest cenionym i szanowanym
przez studentów oraz współpracowników nauczycielem akademickim, a także
współautorem obszernego zbioru zadań z wytrzymałości materiałów wydanego
przez PWN. Za działalność dydaktyczno-wychowawczą został dwukrotnie wyróżniony
nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Wojewoda bielski
przyznał w 1984 r. prof. Markowi Trombskiemu nagrodę jako "Zasłużonemu
nauczycielowi-wychowawcy województwa bielskiego".
Profesor Marek Trombski otrzymał w 2007 r. tytuł Doktora Honoris Causa
Politechniki Łódzkiej. Jest osobą niezwykle zasłużoną dla tej uczelni,
a zwłaszcza jej Filii w Bielsku-Białej. Zorganizował od podstaw Instytut
Mechaniczno-Konstrukcyjny i kierował tym Instytutem przez prawie 20 lat
(1973-1992), pełnił funkcję prodziekana Wydziału Mechanicznego (1973-81),
utworzył Wydział Budowy Maszyn i był jego dziekanem przez pierwsze dwie
kadencje (1981-1987). W latach 1987-1993 pełnił funkcję prorektora Politechniki
Łódzkiej ds. Filii w Bielsku-Białej. W 1999 r. władze Politechniki zaproponowały
profesorowi Markowi Trombskiemu ponowne objęcie stanowiska prorektora
z zadaniem usamodzielnienia Filii. Po dwóch latach starań, w 2001r., Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił ustawę o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej
w Bielsku-Białej. Zasługi profesora Marka Trombskiego związane z utworzeniem
nowej uczelni były olbrzymie. Ówczesny Minister Edukacji Narodowej prof.
dr hab. inż. Edmund Wittbrodt powołał profesora Marka Trombskiego na pierwszego
rektora nowo utworzonej Akademii. W późniejszym czasie prof. Marek Trombski
został dwukrotnie wybrany na rektora tej uczelni. Działania podejmowane
przez prof. Marka Trombskiego miały na celu utworzenie uczelni o charakterze
uniwersalnym, kształcącej zarówno na kierunkach technicznych, jak i humanistycznych.
Rezultatem tych działań jest m.in. funkcjonowanie utworzonego w 2001 r.
od podstaw Wydziału Humanistyczno-Społecznego, który obecnie kształci
ok. 2 tys. studentów.
Poza działalnością naukową, dydaktyczną i organizacyjną w uczelni profesor
Marek Trombski zawsze działał w organizacjach samorządowych. W latach
1994-1997 pełnił urząd wojewody bielskiego, w kadencji 1998 - 2002 był
wiceprzewodniczącym Sejmiku Województwa Śląskiego, a w następnym czteroleciu
przewodniczącym Komisji Współpracy Zagranicznej i Integracji Europejskiej
Sejmiku Śląskiego. Od dłuższego czasu jest wiceprezesem Zarządu Głównego
Związku Ochotniczych Straży Pożarnych.
Bogata działalność profesora Marka Trombskiego jako naukowca, dydaktyka,
działacza samorządowego, organizatora i społecznika spowodowała, że został
on odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu
Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Honorową Odznaką
Miasta Łodzi, Odznaką Zasłużonego dla Politechniki Łódzkiej oraz Odznaką
za Zasługi dla Województwa Bielskiego.
Dariusz Złotkowski
Dariusz Złotkowski jest wybitnym naukowcem, historykiem, regionalistą
bez reszty poświęcającym się badaniom dotyczącym przeszłości Częstochowy
oraz ich popularyzacji. O zaangażowaniu w sprawy regionu częstochowskiego
świadczy jego praca naukowa, której efektem jest 6 książek, 26 artykułów
naukowych oraz szereg prac źródłowych.
Urodził się 29 marca 1959 r. w Częstochowie. Studia historyczne ukończył
na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w 1982 r. obroną pracy magisterskiej.
W 1989 r. rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie
(obecnie Akademii im. Jana Długosza), początkowo na stanowisku asystenta,
następnie adiunkta. W uczelni pracuje do chwili obecnej na stanowisku
profesora nadzwyczajnego w Instytucie Historii.
W 1992 r. otrzymał tytuł doktora nauk humanistycznych po obronie na Uniwersytecie
Łódzkim pracy doktorskiej na temat: "Udział Zakonu OO Paulinów w
życiu społeczno-politycznym Rzeczypospolitej w XVIII wieku". W 2002
roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie
historii nowożytnej - gospodarczej. W latach 1998 - 2004 pracował w Uczelnianej
Komisji Rekrutacyjnej jako reprezentant Wydziału Filologiczno - Historycznego.
W ramach prowadzonego seminarium magisterskiego wypromował 106 magistrantów
historii. Tematy prac związane były głównie z regionem częstochowskim.
W latach 2001 - 2002 pełnił funkcję Sekretarza ds. doktoryzowania. W kadencji
2005 - 2008 był członkiem Senatu AJD w Częstochowie, pełnił funkcję prodziekana
ds. nauki Wydziału Filozoficzno - Historycznego, a następnie dziekana
tego Wydziału.
Od 1999 roku jest członkiem Komisji Historycznej Polskiej Akademii Nauk,
Oddziału w Katowicach. Decyzją Prezydium Komisji został powołany na Zastępcę
Przewodniczącego w kadencji 2003 - 2006 i 2006 - 2009. Od 1993 roku do
dzisiaj jest aktywnym członkiem Zarządu Częstochowskiego Towarzystwa Naukowego.
Należy do Polskiego Towarzystwa Historycznego, Oddział w Częstochowie.
Decyzją Prezydenta Częstochowy został powołany do Rady Muzeum Częstochowskiego
na 5-letnią kadencję. Wchodzi także w skład Rady Programowej nowego projektu
p.n. "Encyklopedia Częstochowy". W dorobku Dariusza Złotkowskiego
znajduje się dwutomowa książka, szczególnie istotna z punktu widzenia
badaczy historii rodzin Częstochowy i okolic, zatytułowana "Wiedząc
dobrze to z wyroków Boga
Testamenty z I połowy XIX wieku w świetle akt
notariuszy częstochowskich". "Testamenty" stanowią kopalnię
wiedzy o życiu ówczesnej elity.
Profesor Dariusz Złotkowski był recenzentem rozpraw doktorskich w Akademii
im. J. Długosza w Częstochowie i Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Jest
także autorem wielu publikacji dotyczących historii XVIII i XIX-wiecznej
Częstochowy. Wniósł istotny wkład w powstanie II tomu monografii "Częstochowa.
Dzieje miasta i Klasztoru Jasnogórskiego".
Na podkreślenie zasługuje olbrzymie zaangażowanie profesora Dariusza Złotkowskiego
w badaniach naukowych z zakresu poznania historii regionu i ich dokumentacji.
Laureaci z Województwa Opolskiego
Cecylia Heller
Cecylia Heller, ur. 18.03.1936 w Katowicach. Studia pianistyczne ukończyła
w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. H. Ekier, a na Uniwersytecie
Jagiellońskim studiowała muzykologię. Uprawiała kameralistykę, którą studiowała
w klasie prof. M. Szmyd - Dormus, przez wiele lat łącząc ją z pracą pedagogiczną.
Nauczanie stało się Jej życiową pasją. Należy do najwybitniejszych pedagogów
szkół muzycznych w Polsce.
Jest nauczycielem dyplomowanym. Od 1963 prowadzi sekcję fortepianu w Państwowej
Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Opolu. Jej uczniowie
w swoich kategoriach wiekowych zdobywają liczne nagrody i wyróżnienia
w konkursach w kraju i za granicą.
Pani prof. Hellerowa od 1964r. jest konsultantem Okręgowego Zespołu Metodyczno-Programowego
Szkolnictwa Artystycznego w Opolu (konsultacje, organizacja przesłuchań
uczniowskich wojewódzkich i międzywojewódzkich). Jest wielokrotnie powoływana
do prac jury przesłuchań ogólnopolskich, makroregionalnych, konkursów
pianistycznych o różnym zasięgu. Jako metodyk nauczania jest zapraszana
do przeprowadzenia warsztatów pianistycznych w kraju i za granicą. Jest
współautorem programu nauczania fortepianu
w PSM I i II stopnia, a także recenzentem obecnie opracowywanych nowych
programów. Nauczycielka otacza opieką metodyczną nauczycieli młodszego
pokolenia, inspiruje ich do działań oraz do stałego doskonalenia swoich
umiejętności pedagogicznych, a także rozszerzenia wiedzy pedagogicznej.
Wykształciła ponad 75 uczniów PSM, z tego 95% podjęło studia w Akademiach
Muzycznych w kraju i za granicą. Obecnie koncertują na estradach całego
świata, wyróżniając się wysokim poziomem prezentacji muzycznych. Wychowankowie
uczestniczą w konkursach, festiwalach muzycznych i przesłuchaniach zdobywając
nagrody i wyróżnienia. Najbardziej znani absolwenci to: Jolanta Stankiewicz-Spuziak,
Włodzimierz Skonieczny, Joanna Wieczorek-Wojtysiak, Beata Miczka-Danilewska,
Alina Hayn-Hoffmann., Bożena Preiss, Małgorzata Willim-Burnecka, Rafał
Łuszczewski , Piotr Kupka, Agnieszka Kozło, Katarzyna Ewa Sokołowska i
wielu innych.
Wspólnie z mężem Jerzym organizowała kursy muzyczne w Nysie, a później
Międzynarodowe Letnie Kusy Muzyczne w Głuchołazach, pełniąc przez wiele
lat funkcję Prezesa Towarzystwa Międzynarodowych Kursów Muzycznych w Głuchołazach.
Corocznie aktywnie uczestniczy w prowadzeniu zajęć na kursach.
Zajmuje się również publicystyką radiową. Przez wiele lat prowadziła znaną
i lubianą, cykliczną audycję " Płyty Celiny Hellerowej".
Wielokrotnie honorowana wysokimi odznaczeniami państwowymi i resortowymi.
Najważniejsze odznaczenia i nagrody:
1971r. - Medal 25-lecia Wyzwolenia Opola
1971r. - Nagroda Dyrektora Wydziału Kultury i Sztuki UW w Opolu
1977r. - Nagroda Ministra Kultury i Sztuki
1979r. - Złoty Krzyż Zasługi
1979r. - Odznaka Honorowa "Zasłużonemu Opolszczyźnie"
1984r. - Medal 40-Lecia Polski Ludowej
1986r. - Nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania w Opolu
1990r. - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1992r. - Medal Zasłużony dla Miasta Opola
1992r. - Nagroda indywidualna I stopnia Ministra Kultury i Sztuki
1993r. - Odznaka za Zasługi dla Miasta Opola
1994r. - Medal Komisji Edukacji Narodowej
1994r. - Nagroda indywidualna I stopnia Dyrektora CEA
1996r. - Nagroda indywidualna I stopnia Dyrektora CEA
1999r. - Nagroda indywidualna I stopnia Ministra Kultury i Sztuki
2003r. - Nagroda indywidualna I stopnia Dyrektora CEA
2007r. - Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Ministra Kultury
i Dziedzictwa Narodowego
Pani Cecylia Heller swoimi osiągnięciami, zaangażowaniem w pracę dydaktyczną
na rzecz PSM I i II stopnia im. F. Chopina w Opolu oraz środowiska muzycznego,
a także dzięki udziałowi swoich uczniów w konkursach o różnej randze przyczynia
się do promocji naszego regionu w kraju i za granicą. To dzięki niej Opole
kojarzone jest jako znakomity ośrodek kształcenia pianistycznego w dziedzinie
muzyki poważnej. Wielokrotnie młodzi muzycy pod jej kierunkiem tworzyli
oprawę muzyczną imprez okazjonalnych w naszym regionie, a także muzyka
przez nich wykonywana była wizytówką w kontaktach międzynarodowych województwa
opolskiego (Poczdam, Roanoke, EXPO 2002, Bruksela).
Laureatka posiada silną osobowość i wielki wpływ na kształtowanie cech
potrzebnych przyszłemu muzykowi. Jej głębokie zrozumienie dla muzyki,
profesjonalizm, olbrzymi zapał do pracy jest wspaniałym wzorem do naśladowania,
zarówno dla uczniów, jak i nauczycieli. Pani prof. Heller to nie tylko
nadzwyczajny pedagog i przewodnik po świecie muzyki, ale także autorytet
moralny, o jaki trudno w obecnych czasach.
Wykonawstwo artystyczne jej wychowanków prezentuje bardzo wysoki poziom.
Uczniowie pani Cecylii Heller stale uczestniczą w konkursach lokalnych,
ogólnopolskich zagranicznych zdobywając na nich wysokie lokaty. Uczestniczyli
min.: w międzynarodowych konkursach pianistycznych w Goettingen, Ettlingen,
Senigalii, Bad Kitzingen, Jeseniku, Rzymie oraz w ogólnopolskich konkursach
i przesłuchaniach w Bielsku Białej, Gorzowie Wielkopolskim, Koninie, Łodzi,
Katowicach, Warszawie, Kłodzku, Jeleniej Górze, Zakopanem, Żaganiu. Uczniowie
pani Cecylii Heller po skończonych studiach muzycznych znajdują zatrudnienie
w szkołach i akademiach muzycznych w kraju i za granicą.
Ksiądz prof. dr hab. Biskup Jan Marian Kopiec
Ks. Biskup Jan Kopiec urodził się 18 grudnia 1947 r. w Zabrzu w rodzinie
górniczej Jerzego i Gertrudy z domu Mańka. Uczeń bytomskiego liceum im.
W. Broniewskiego, absolwent Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego
w Nysie i w Opolu oraz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Święcenia
kapłańskie ks. Jan Kopiec przyjął z rąk pierwszego Biskupa Opolskiego
Franciszka Jopa 30.05.1972 roku w Katedrze Opolskiej. Od roku 1977 związany
jest z redakcją półrocznika "Nasza Przyszłość", wydawanego przez
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy w Krakowie, najpierw jako sekretarz,
a od 1999 r. jako członek Rady Naukowej. W 1993 roku, ks. Jan Kopiec otrzymał
święcenia biskupie z rąk papieża Jan Pawła II w Bazylice św. Piota i Pawła
na Watykanie. Obecnie pełni funkcje biskupa pomocniczego Diecezji Opolskiej
oraz Profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Opolskiego w dziedzinie nauk
teologicznych z zakresu historii kościoła. Biskup Jan Kopiec jest także
Członkiem Rady Naukowej Episkopatu, Rady ds. dziedzictwa Kulturowego Episkopatu
Polski, a także Zespołu ds. Sanktuariów oraz kierownik Katedry Historii
Kościoła i Patrologii Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.
Prof. dr hab. bp. Jan Kopiec jest jednym z najbardziej czynnych popularyzatorów
historii kościoła i dziejów Śląska. Zestawienie tytułów wydawnictw zwartych,
artykułów, recenzji, haseł encyklopedycznych i innych publikacji i publicznych
wystąpień ks. bpa Kopca jest imponujące, zdumiewa liczba samych tytułów,
ale przede wszystkim wielorakość oraz różnorodność podejmowanej problematyki.
Twórczości naukowej historyka - biskupa nie można mierzyć wyłącznie kryteriami
oceny naukowej, podjęcie bowiem posługi biskupiej zawsze na pierwszym
miejscu stawia pracę duszpasterską, sprawy duchowieństwa i wiernych, troskę
o ich potrzeby duchowe oraz pełne zaangażowanie w ich problemy. Wychodząc
naprzeciw społecznym trudnościom i problemom swoich wiernych Ksiądz Biskup
zawsze podejmował próbę, aby wspólnie je rozwiązywać i zaradzić im.
Na szczególną uwagę na płaszczyźnie dorobku naukowo-badawczego bp. Jana
Kopca zasługuje podjęcie w latach osiemdziesiątych badań nad nuncjaturami
Giulio Pizzy i jego następcy, Nicolasa Spinoli (lata 1706-1712). Niezwykle
pracowita i żmudna kwerenda tak w centralnych archiwach i bibliotekach
watykańskich, jak i wielu pomniejszych, także prywatnych archiwach włoskich
i polskich, przyniosła w efekcie wydanie pięciu tomów źródeł, należących
do najważniejszych i najznakomitszych osiągnięć badawczych i edycyjnych
ks. Biskupa, dające mu na stałe wysokie miejsce pośród historyków polskich.
Z kwerendą w archiwach watykańskich związanych jest także kilkanaście
przyczynków informujących o ich zawartości i przydatności dla badania
dziejów Polski i ziem ościennych.
Kolejną, nie mniej ważną pozycją w dorobku ks. Biskupa jest, będąca zarówno
opracowaniem, jak i zestawieniem tekstów źródłowych, opublikowana w roku
2002 rozprawa o ks. biskupie Henryku Grządzielu, z rzetelnie źródłowo
opowiedzianym życiorysem oraz pięknie naszkicowaną sylwetką duchową Bohatera.
Ważne i pokaźne miejsce w dorobku ks. Biskupa zajmują prace popularnonaukowe
i popularyzacyjne, szczególnie te obszerne syntetyczne opracowania, pisane
jednak językiem przystępnym, dając również czytelnikowi nieprzygotowanemu
historycznie, dobry pogląd biegów dziejów Śląska i Kościoła na Śląsku.
Dorobek naukowy, obejmując długie lub bardzo długie okresy dziejowe, pisane
z obfitości wiedzy, potwierdzają, że dobrym popularyzatorem może być tylko
dobry naukowiec, obdarzony zmysłem syntezy, odróżniający streszczenie
od uproszczenia, umiejący ukazać proces historyczny, niewątpliwie do takich
należy ks. bp Jan Kopiec.
Dzięki umiejętności ukazywania rzeczy ważnych w niezliczonych wypowiedziach,
kazaniach i homiliach Ksiądz Biskup zyskał sobie miano mistrza "małych
form" raz inspirując, raz podsumowując, tudzież wypowiadając słowa
zachęty.
Szeroki wachlarz zainteresowań naukowych ks. bpa Jana Kopca jest przyczyną
zaproszenia go do zespołów redakcyjnych kilku znaczących czasopism naukowych:
"Nasza Przeszłość", "Śląsk Opolski", "Polski
Przegląd Dyplomatyczny", "Przegląd Piśmiennictwa Teologicznego".
Ksiądz bp prof. dr hab. Jan Kopiec, poprzez swoje społecznictwo i ogromne
zaangażowanie w popularyzowanie dziejów kościoła na Śląsku, nawiązuje
bezpośrednio do idei głoszonych przez patrona Nagrody Karola Miarkę, której
prestiż jest godny osiągnięć Księdza Biskupa dla nauki i kultury naszego
regionu i całego kraju.
|
|
Urząd Marszałkowski Województwa
Śląskiego
ul. Ligonia 46, 40-037 Katowice
|
|
|