W ten sposób radni chcą przywrócić pamięć o tym niezwykłym człowieku i wielkim przemysłowcu. Jego przedsiębiorczość, odwaga w podejmowaniu decyzji, determinacja we wprowadzaniu innowacyjnych rozwiązań zaowocowała zbudowaniem największego imperium gospodarczego na Górnym Śląsku i jednego z największych w Europie.

Karol Godula urodził się 8 listopada 1781 roku w Makoszowach (obecnie dzielnica Zabrza). Jego rodzice - Józef i Franciszka z domu Hanik pochodzili z Gaszowic, mieli pięcioro dzieci, posiadali gospodarstwo rolne, a ojciec pełnił funkcję leśniczego. Do 1792 r. Karol uczęszczał do szkoły ludowej w Przyszowicach, następnie w 1793 r., ze względu na jego wybitne uzdolnienia, rodzice przenieśli go do gimnazjum przy klasztorze cystersów w Rudach Raciborskich. Od 1798 r. uczył się w liceum w Opawie. W 1801 r. rozpoczął pracę u hrabiego Karola Franciszka Ballestrema. Szybko dał się poznać jako doskonały organizator i awansował na zarządcę jego majątku. Przekonał hrabiego Ballestrema, aby zainwestował w budowę huty cynku. I tak w 1812 r. rozpoczął budowę huty cynku „Karol" w dzisiejszej Rudzie Śląskiej, w której otrzymał część udziałów. Karol Godula ciągle rozbudowywał przedsiębiorstwo, wprowadzając najnowocześniejsze technologie, tak iż huta stała się największym i najnowocześniejszym przedsiębiorstwem tego typu w Europie. Wtedy też otrzymał od hrabiego Ballestrema kolejne udziały w przedsiębiorstwie i rozpoczął działalność gospodarczą na własny rachunek. Był człowiekiem odważnym i przedsiębiorczym, nie bał się nowych wyzwań oraz rozwiązań innowacyjnych, pokonał wiele przeszkód i utrudnień, między innymi administracyjnych ze strony władz pruskich. Dochody inwestował w zakup przedsiębiorstw oraz w dalszy ich rozwój. Stosunkowo szybko stał się największym przemysłowcem na Górnym Śląsku. Kładł podwaliny pod cały górnośląski przemysł. Był również pionierem przeobrażeń industrialnych w Europie. Jego ogromną fortunę szacowano na kilka milionów talarów. Na ów majątek składało się 19 kopalń galmanu, 40 kopalń węgla kamiennego oraz 3 huty cynku, w tym największa i najnowocześniejsza w Europie huta cynku „Karol". Godula należał do pierwszych przedsiębiorców, który budował domy mieszkalne dla swoich pracowników w ramach tzw. budownictwa patronackiego. Ponadto wprowadził dla robotników bezpłatną opiekę lekarską. Był jedynym przemysłowcem na Górnym Śląsku, który w okresie Wiosny Ludów i ówczesnego ekonomicznego krachu, pomimo dużych strat finansowych, nie zamknął żadnego ze swoich zakładów ani nie zwalniał robotników. O tym, jak dużym szacunkiem darzył swoich pracowników, świadczy fakt, że w swoim testamencie zapisał wszystkim do podziału 50 000 talarów. Karol Godula zmarł 6 lipca 1848 r. we Wrocławiu. Pochowany został na wrocławskim cmentarzu św. Wojciecha. Po wybudowaniu przez spadkobierczynię całej fortuny Goduli, Joannę Gryzik, kościoła pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szombierkach, prochy jego zostały przeniesione 2 września 1909 r. i złożone w podziemiach tej świątyni.