W uroczystym wernisażu uczestniczył członek Zarządu Henryk Mercik.

„Nie można mówić o historii bez odniesienia do duchowości, która kształtowała się przez wieki i znajdowała swoje odzwierciedlenie w sztuce. Cieszę się, że ta wystawa znalazła swoje miejsce na terenie po dawnej kopalni. Ciężka praca górników zawsze miała podporę w wierze. Muzeum Śląskie to miejsce symboliczne, możemy tu odnaleźć swoją historię dopełnioną niezwykle ważnym elementem duchowości” – powiedział Henryk Mercik.

„Placówka kultury pozwalająca spojrzeć poza kulisy codzienności, pozwalająca dojrzeć korzenie, z których wyrastamy, uświadamia nam, że z tego muzealnego „wczoraj” jest nasze „dziś”, nasze dzisiejsze „być”. Chrześcijaństwo, nie tylko w Polsce, stało się kulturą poprzez różne formy sztuki. Dziś Muzeum Śląskie zostaje wzbogacone o ten ważny kulturotwórczy aspekt” – mówił metropolita katowicki abp Wiktor Skworc.

„Galeria śląskiej sztuki sakralnej” obejmuje dzieła występujące na terenie Górnego Śląska w okresie średniowiecza i później – w dobie renesansu i baroku. Stanowi uzupełnienie kompleksu wystaw umożliwiających poznanie i zrozumienie bogatej oraz wielowątkowej historii Śląska.

Galeria obejmuje cztery wydzielone strefy – przestrzenie ekspozycyjne, w których zaprezentowano obiekty sztuki sakralnej od gotyku po sztukę nowożytną, a także wyroby rzemiosła artystycznego, głównie sprzęty oraz szaty liturgiczne. Dzieła o bogatych wartościach ideowych i artystycznych były niejednokrotnie wykonywane na specjalne zamówienia do śląskich świątyń, głównie w warsztatach Krakowa, Wrocławia i czeskiej Pragi – świadczą tym samym o związkach artystycznych Górnego Śląska z wiodącymi wówczas centrami kulturowymi.

Do najcenniejszych spośród ok. 110 obiektów należy rzeźba Marii z Dzieciątkiem z Knurowa z 1420 roku, reprezentacyjny przykład przedstawień zwanych Pięknymi Madonnami. Odnaleziona w bardzo złym stanie w latach 30. XX wieku w wieży knurowskiego kościoła pw. św. Wawrzyńca po gruntownej konserwacji jest ozdobą Galerii. Najstarszym prezentowanym dziełem jest drewniana rzeźba Tronującej Madonny z Dzieciątkiem z 1380 roku – odnaleziona w 1933 roku w Miasteczku Śląskim.

Aranżacja ekspozycji łączy aspekt historyczny i edukacyjny, sprzyja refleksji i przypomnieniu pierwotnych funkcji zgromadzonych w galerii obiektów. Główna oś wystawy symbolizuje nawę świątyni, na końcu której znajduje się tryptyk gotycki (jako forma ołtarza), a w bocznych przestrzeniach eksponaty nawiązujące do umiejscowienia kaplic. Tworzenie kolekcji rozpoczął prof. Tadeusz Dobrowolski, a wzbogacił ją cenny depozyt Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach. Dawnym przedmiotom kultu nadano obecnie wymiar eksponatu muzealnego, przy uszanowaniu ich sfery sacrum. Wiekowe zabytki umożliwiają podróż w przeszłość – do korzeni religii chrześcijańskiej na Górnym Śląsku, źródeł naszej kultury.