W debacie o śląskiej tożsamości prowadzonej przez Krzysztofa Karwata uczestniczył Henryk Mercik, członek Zarządu Województwa oraz twórcy tego fabularyzowanego dokumentu: Wojciech Sarnowicz i Artur Święs.

W 2016 roku minęło 15 lat od śmierci Stanisława Bieniasza, śląskiego pisarza, dramaturga i publicysty. Czytając dziś dzieła tego autora, niespodziewanie odkrywamy, że już wiele lat temu – od lat siedemdziesiątych XX wieku – stawiał tezy, które dziś znalazły się w głównym nurcie debaty publicznej o Górnym Śląsku. Kwestie śląskiej tożsamości, narodowości, języka, powstań śląskich i wreszcie autonomii, opisy dwudziestowiecznych wyborów, dramatów i rozczarowań autochtonów, Bieniasz formułował odważnie – i w Polsce, i na emigracji w Niemczech. Czynił to zarówno w formach publicystycznych, jak i czysto literackich, w tym scenicznych. Zrealizowany w 1981 roku w Teatrze Telewizji przez Kazimierza Kutza dramat „Stary portfel”, zatrzymany przez władze stanu wojennego, przeznaczony do skasowania i cudem uratowany przez telewizyjnych techników, stał się wielkim oskarżeniem i zarazem wyzwaniem dla polskich władz, aktualnym i dziś, 30 lat po tamtej inscenizacji i 22 lata po upadku PRL.

Krzysztof Karwat i Wojciech Sarnowicz zrealizowali fabularyzowany dokument o Stanisławie Bieniaszu, w którego postać wcielił się Artur Święs. Autorzy stworzyli film o nietypowej konstrukcji, na poły dokumentalny, na poły fabularny, który niemal w całości zbudowany jest na różnych tekstach pisarza, powstałych w ciągu 30 lat jego aktywności. Dzięki nim poznajemy samego twórcę, ale także wykreowaną przezeń wizję Śląska, która materializuje się na naszych oczach. Zdjęcia realizowano w Polsce i w Niemczech, idąc śladami głównego bohatera. Twórcy odkrywają Śląsk daleki od stereotypów, wielobarwny, widziany z ziemi i z lotu ptaka.