Szlachecka rodzina Schaffgotschów zajmuje ważną pozycję w historii Śląska. Przedstawiciele pochodzącego z Turyngii śląskiego rodu arystokratycznego od wielu wieków łączyli swoje korzenie z wymarłymi w 1675 roku Piastami. Jakie były zawiłe losy dynastii, która dziś kojarzona jest głównie z historią o „śląskim Kopciuszku", dowiedzieć się będzie można 21 lutego o godz. 18.00 podczas spotkania w ramach cyklu „Śląsk na poziomie".

Młody, utalentowany żołnierz Jan Ulryk Schaffgotsch odziedziczył znaczące terytorium w Karkonoszach. Był także wolnym panem stanowym w Żmigrodzie. W 1620 roku ożenił się z Barbarą Agnieszką, księżniczką legnicko-brzeską. Prestiżowy mariaż był zwieńczeniem jego kariery. Protestant, związany z Piastami - wówczas ostojami śląskiego protestantyzmu, został jednak generałem w cesarskim, katolickim wojsku. Po upadku Wallensteina, jako jego stronnik i podwładny, został aresztowany i w roku 1635 stracony w Ratyzbonie. Majątek Jana Ulryka Schaffgotscha skonfiskowano.

Władze cesarskie oddały jego dzieci na wychowanie katolickim rodzinom i jezuickim szkołom. Synowie Jana Ulryka i ich potomkowie, przeszedłszy na katolicyzm, robili kariery w państwie habsburskim, stopniowo odzyskując dobra, tytuły i godności. Dwaj Schaffgotschowie - Jan Anton i Filip Gotard, wnuk i prawnuk straconego Jana Ulryka - piastowali wysokie stanowiska w administracji oraz Kościele katolickim na Śląsku. Jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku rodzina podkreślała swoje królewsko-książęce pochodzenie od wymarłych w 1675 r. Piastów śląskich.

dr Maximilian Eiden - studiował historię oraz polonistykę na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Tematem jego pracy doktorskiej, którą obronił w 2010 roku na Uniwersytecie Sztutgardzkim, była pamięć społeczna o Piastach Śląskich. Od 2009 pracuje w Muzeum Śląskim w Görlitz.