Gospodarzem spotkania był marszałek Województwa Śląskiego Michał Czarski. „Na najbliższej sesji Sejmiku przedstawimy radnym Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego. Przygotowując ten dokument braliśmy pod uwagę metropolitarny charakter i potencjał obszaru wokół stolicy naszego regionu. Nawet jeśli Katowice wraz z miastami sąsiednimi nie przypominają jeszcze największych metropolii europejskich, wybiegając w przyszłość powinniśmy myśleć właśnie o takiej perspektywie dla centralnej części województwa śląskiego” – powiedział marszałek Michał Czarski zapraszając do debaty przybyłych na spotkanie parlamentarzystów, naukowców, przedstawicieli Wojewódzkiej Komisji Urbanistyki i Administracji oraz prezydentów Katowic, Sosnowca, Tychów i Gliwic. Moderatorem panelowej dyskusji był rektor Akademii Ekonomicznej w Katowicach, prof. Florian Kuźnik, który skłonił uczestników do ożywionej rozmowy o genezie obszaru metropolitarnego oraz problematyce związanej wyzwaniami jakie kryje w sobie powstanie, ewolucja i potencjał takiego obszaru. W rozważaniach nt. rozwoju metropolitarnego oraz kształtowania przestrzeni metropolitarnej zwracano uwagę na fakt, iż postępująca koncentracja potencjału gospodarczego i społecznego prowadzi do zaostrzenia kontrastu pomiędzy założeniami tzw. strategii lizbońskiej, stawiającej na wzrost konkurencyjności a ideą zrównoważonego rozwoju przyjaznego dla środowiska i nie kierującego się wyłącznie względami ekonomicznymi. Śląsk i Zagłębie znajdują się w bardzo wczesnym stadium metropolitarnej ewolucji. Daleko nam jeszcze do pełnej integracji transportu publicznego a jeszcze dalej do ujednolicenia mediów (wodociągi, kanalizacja). Mamy do czynienia z dużym rozproszeniem czynników scalających metropolitarny organizm urbanistyczno – administracyjny. Mimo to Unia Metropolii Polskich, wśród 12 obszarów metropolitarnych lokuje aglomerację katowicką na pierwszym miejscu w Polsce. Socjolog prof. Marek Szczepański akcentował społeczny aspekt procesu metropolizacji. „To nie gospodarka, procent wytwarzanego PKB czy stopień zurbanizowania decydują o charakterze czy tożsamości metropolii. Decydujący jest człowiek i ludzki potencjał danego obszaru” – przekonywał prof. Szczepański. Czy można już mówić o metropolitarnym regionie jeśli zaledwie 10 na 100 jego mieszkańców posiada wyższe wykształcenie a ilość osób swobodnie poruszających się w Internecie lub znających podstawy języka angielskiego wielokrotnie ustępuje umiejętnościom mieszkańców europejskich metropolii? W toku dalszej dyskusji zastanawiano się jak organizować współpracę gmin i jak programować metropolizację obszaru 14 miast w aglomeracji górnośląskiej. Prezydenci wskazywali na trudności z realizowaniem projektów multigminnych zwłaszcza w zakresie ich finansowania. Wyjątkiem od tej reguły jest jeden dobry przykład – DTŚ, która znakomicie sprzyja metropolizacji aglomeracji. W toku dyskusji pojawiły się również głosy za rozpatrzeniem (ponad podziałami i tradycyjnymi stereotypami) możliwości stworzenia obszaru metropolitarnego Kraków – Katowice. Postulowano także powołanie przy Sejmiku komisji ds. zagospodarowania obszaru metropolitarnego aglomeracji śląsko – zagłębiowskiej. Podzielone były tez zdania dyskutantów nt. możliwości uchwalenia i celowości wprowadzania ustawy aglomeracyjnej regulującej rozwój obszarów metropolitarnych w Polsce.